طرح جدید شورای اقتصاد برای الزام به ایجاد ایستگاههای شارژ خودروهای برقی، ایران را وارد دوران جدیدی از حملونقل عمومی و پاک میکند، اما سوال بزرگ اینجاست که آیا زیرساختهای موجود به اندازه کافی آمادهاند تا از پس این تحول بزرگ برآیند؟ با کمتر از ۵۰۰۰ خودرو برقی در خیابانها و تعداد اندک ایستگاههای شارژ، آینده حملونقل برقی در ایران همچنان با چالشهای فراوانی روبهرو است.
با توجه به اینکه خودروسازان و تامینکنندگان بر روی تقاضای آینده خودروهای الکتریکی شرطبندی میکنند، کندی کوتاهمدت جهانی باعث دردسرهایی از جمله ورشکستگی، لغو عرضههای اولیه عمومی و کاهش تولید شده است.
بیوایدی، غول خودروهای برقی چینی انتظار دارد سود خالص در سال ۲۰۲۳ به میزان ۸۶.۵ درصد نسبت به سال قبل افزایش یابد که به دلیل فروش قوی و کاهش هزینهها خواهد بود.
تویوتا برای چهارمین سال به عنوان خودروساز شماره یک جهان پیشتاز شده است.
مدیرعامل شرکت برق و کنترل مپنا (مکو) با بیان اینکه تا امروز بالغ بر ۱۰۰ ایستگاه شارژ خودروی برقی احداث شده است، گفت: قرار است ظرف هفتههای آینده، تعرفه نهایی برق شارژ خودرو توسط وزارت نیرو اعلام شود.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی منابعی از حقوق ورودی خودروهای برقی وارداتی را به حمایت از تولید این نوع خودرو در داخل کشور اختصاص دادند.
شرکت اپل جاهطلبیهای خود را کاهش داده و قصد دارد عرضه خودروهای الکتریکی خودرانش را به تاخیر بیاندازد.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی واردات انواع خودروهای سواری برقی نو و کارکرده به داخل کشور را در سال ۱۴۰۳ مجاز دانستند.
بزرگترین مانع برای پذیرش انبوه وسایل نقلیه الکتریکی قیمت بالای آنهاست و گرانترین بخش یک خودرو الکتریکی، باتری آن است که حدود یک سوم هزینه کلی را تشکیل میدهد. به همین دلیل خودروسازان در چین، پیشرو در تولید خودروهای برقی، به باتریهای لیتیوم فسفات آهن یا LFP روی آوردهاند که ارزانتر از سایر بستههای پرکاربرد هستند.