به گزارش پایگاه خبری خودروهای تجاری (سیونا)، نخستینبار در دوره ناصرالدینشاه قاجار و پس از سفر وی به فرنگ، پای برخی مظاهر شهرنشینی غربی به ایران باز شد که مترو یا همان تراموا، یکی از این مظاهر بود. در سال ۱۲۶۸ خورشیدی، یک شرکت بلژیکی توانست امتیاز ایجاد تراموا را در تهران بهدست آورد؛ هر چند که پیش از آن انگلیسیها کوشیده بودند با انعقاد قرارداد رویتر، چنین حقی را در کشور ما بهدست بیاورند، اما فسخ آن قرارداد استعماری، با پایمردی مردم، توپ تراموا را به زمین بلژیکیها انداخت. تراموایی که آنها برای نخستینبار در پایتخت راه انداختند، روی ریل و با نیروی دو اسب حرکت میکرد و درواقع، تلفیقی از کالسکه و قطار بود! ایستگاه مبدأ در خیابان اکباتان امروزی و با نام «واگنخانه» ساخته شد. در تراموای اسبی، محل نشستن مردان و زنان جدا بود و حدود ۶۰ نفر ظرفیت داشت. طول خط تراموای تهران ۱۰ کیلومتر بود و در برخی مسیرهای سربالایی، مانند لالهزار، تعداد اسبها را به چهار اسب افزایش میدادند. این تراموا تا سال ۱۳۰۷ خورشیدی، یعنی به مدت ۳۹ سال فعال بود و بعد با گسترش وسایل نقلیه موتوری، متروک شد. در قاب تاریخ امروز، عکسی از عبور تراموا را میبینید که از خیابان «چراغ گاز» یا امیرکبیر امروزی تهران میگذرد.∎
متروی ایران ۱۳۱ ساله است!
برخی گمان میکنند که عمر مترو در ایران، به عنوان یک وسیله ارزانقیمت و سریعالسیر در ترددهای شهری، کمتر از ۵۰ سال است. در حالی که چنین نیست.
لینک کوتاه : http://cvna.ir/?p=2930