صنعت خودروی ونزوئلا

به گزارش پایگاه خبری خودروهای تجاری (سیونا)، در کشور ونزوئلا فساد و سقوط قیمت نفت، تمامی برنامه ها و مشوق های خرید خودرو در این کشور را نقش بر آب کرد.
نیم میلیون دستگاه خودرو، از جمله تعداد قابل توجهی مدل های چینی، در سال ۲۰۰۷ در کشور ونزوئلا فروخته شد، عددی که برای یک کشور ۲۸ میلیونی در آن زمان تحسین برانگیز بود. قرار بود که بخش صنعت خودروی ونزوئلا الگوی همکاری های چین-ونزوئلا و در کل الگوی همکاری های صنعتی باشد. اما حالا بعد از گذشت یک دهه، به ندرت در خیابان های ونزوئلا، خودروی چینی در حال تردد است. سؤال این است که چه اتفاقی افتاد؟
در سال ۲۰۰۴، به ازای ۱۰٫۴ ونزوئلایی، یک خودرو وجود داشت که در آن زمان با تعداد خودرو به ازای هر نفر در برزیل (۹٫۹) تقریباً برابری می کرد. و در مقایسه خیلی بهتر از کلمبیا (۱۷٫۸) و اکوادور (۲۳٫۹) بود. این اطلاعات بر اساس آمار اتاق خودروی ونزوئلا استخراج شده است.
برنامه ی دولتی تخصیص یارانه و اعتبار (وام) به سمت خرید خودروهای ارزان و کوچک هدایت شده بود طوری که خرید خودروی نو به مراتب در مقایسه با دست دوم راحت تر و مقرون به صرفه تر شده بود. ۶۶ درصد از خودروهای فروخته شده در سال ۲۰۰۷، خودروهای وارداتی بودند که به اتکای سوبسیدهای دولتی وارد و فروخته شده بود.
در سال ۲۰۰۸، تعداد ناوگان در حال تردد در این کشور از رقم ۵٫۲ میلیون دستگاه گذشت که رشد ۱۱۳ درصدی در یک دهه را نشان می داد طوری که بر اساس گفته ی لیلیدو رامیرز Lílido Ramírez از اساتید دانشگاه این کشور، نسبت تعداد خودرو به ازای افراد به یک به ۵٫۴ رسید که به انتخاب دوباره هوگو چاوز در سال ۲۰۱۲ هم کمک کرد.
بعد قیمت نفت سقوط کرد. ونزوئلا دیگر نمی توانست برای خرید خودرو یارانه اختصاص بدهد و مونتاژ قطعات وارداتی در این کشور رو به کاهش گذاشت. بعد که دوباره قیمت نفت روند نزولی بیشتری پیدا کرد، صنعت خودروی ونزوئلا هم شروع به ناپدید شدن کرد. در سال ۲۰۱۴ تعداد خودروهای مونتاژ شده در این کشور به ۸,۵۰۸ دستگاه رسید. خیلی از کارخانه های مونتاژ خودرو در ونزوئلا اکنون فلج شده و این صنعت بیش از ۳ میلیارد دلار آمریکا زیان انباشته دارد که در سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ روی هم جمع شده است. حتی وبسایت های اتاق خودروی ونزوئلا از عهده به روز رسانی هم برنیامدند و برخی رسانه های این کشور گزارش کرده اند که از ژانویه تا سپتامبر ۲۰۱۹، فقط ۳۲۱ دستگاه خودرو در این کشور مونتاژ شده است.
در دوران رونق فروش خودرو، سر و کله ی چند برند چینی در ونزوئلا پیدا شد. از جمله جونوی Jonway، هایما، گاک، گونو Gonow، چانگان، هاوتای Hawtai، جیلی، چانا، هافی و غیره. حال بعد از گذشت ۱۵ سال، فقط چند مدل جیلی، چری و چانا در خیابان های این کشور دیده می شوند و در نمایشگاه های فروش خودرو در این کشور دیگر برند چینی دیده نمی شود.
یکی از شهروندان کاراکاس که یک کامیون زوتیه خریداری کرده در مصاحبه با دیالوگو چینو می گوید: «[خودروهای چینی] یک بار مصرف هستند. من بعد از ۱۸۰ هزار کیلومتر باید کل موتور این خودرو را عوض کنم. با این که گفته بودند موتور آن میتسوبیشی است.»
ماریو گوالانو، دندانپزشک از شهر ماراکای که تجربه مشابهی دارد در خصوص خرید ZNA‌ می گوید: «همین که خودرو را خریدم، عیب های آن شروع شد با این که گفته بودند قطعات آن قطعات برند نیسان است. این خودروها [ی چینی] به هیچ دردی نمی خورند.»
بسیاری از نمایشگاه ها و نمایندگی های فروش و خدمات پس از فروش خصوصی بدون آن که قراردادی با چینی ها داشته باشند از دوران شکوفایی و سوبسید تا توانستند بهره مند شدند. یکی از این نمایندگی های خصوصی به نام La Venezolana در سال ۲۰۱۳ محکوم به کلاهبرداری از ۶ هزار نفر شد که قول برندهای زوتیه، بریلیانس و کاوی Kawei‌ به مشتریان خود داده بود. این نمایندگی فقط ۹۸ دستگاه خودرو به کشور ونزوئلا وارد کرد که سر از مؤسسه های عمومی درآورد و مشتریان هنوز به پول خود نرسیده اند و خسارت شان جبران نشده اند با این که در اوت ۲۰۱۹ دادگستری این کشور رأی به نفع مشتریان صادر کرد.
هوگو چاوز رئیس جمهور سابق این کشور برای آن که جلوی سقوط صنعت خودروی این کشور را بگیرد قراردادی با حکومت چین بست که در این کشور کارخانه مونتاژ چری و دانگ فنگ ایجاد کند. در همان زمان هم ونیراتو جوینت ونچر با ایران هم به امضا رساند.
با این که همکاری چین با ونزوئلا از سال ۱۹۷۴ شروع شده است، در زمان چاوز، این نزدیکی چین با ونزوئلا به وضعیت بی سابقه ای از لحاظ سیاسی و فنی رسید. در همین زمان ونزوئلا از چین رادار، هواپیما و سه ماهواره خریداری کرد. برای این کار ونزوئلا به طور متوالی مجبور به اخذ وام از چینی ها شد که تا سال ۲۰۱۶ رقم آن به ۴۵ میلیارد دلار رسید که کانال انجام آن «صندوق چین-ونزوئلا» بود.