عرضه روغن ‌پایه ایرانی گران‌ تر از نمونه مرغوب ‌تر خارجی در بورس!

به گزارش پایگاه خبری خودروهای تجاری (سیونا)، به نقل از دنیای خودرو، درحالی که روغن ‌پایه گروه یک پلاس ترکمنستان با رنگ روشن و بسیار با کیفیت ‌تر از روغن ‌پایه گروه یک تولید داخل در تهران به‌ازای هر کیلوگرم ۱۷ هزار تومان به ‌بلندینگ ‌های بخش‌خصوصی روانکارها فروخته می‌شود،‌ پالایشگاه‌های روغن‌ سازی داخلی با قیمت ‌گذاری عجیب و غیرمتعارف خود،‌ محصول گروه یک را با قیمت پایه ۱۷هزار و ۱۶۰ تومان در بورس کالا عرضه می‌کنند. 
همین موضوع سبب شد روز گذشته با وجود نیاز مبرم تولیدکنندگان بخش ‌خصوصی به روغن ‌پایه برای تولید محصولات خود و عرضه ۱۲۱۲ تن روغن‌پایه sn۵۰۰ در بورس کالا تنها ۴۶۸ تن از این میزان آن هم بدون ایجاد رقابت به‌فروش برسد. ۶۲ درصد از روغن‌پایه عرضه‌شده در بورس به‌دلیل قیمت نامتعارف مشتری نداشت و بلندینگ‌های داخلی به‌جای خرید مواداولیه گران ترجیح دادند از خرید این محصول صرف‌نظر کنند. 
بسیاری از مدیران شرکت‌های تولیدکننده روانکار در بخش‌خصوصی نسبت به‌نامتعارف بودن قیمت عرضه روغن‌پایه در بورس گلایه دارند و بر این باورند که باقیمتی به‌مراتب پایین‌تر می‌توانند روغن‌پایه گروه یک پلاس را با کیفیت و رنگ بهتر از پالایشگاه‌های ترکمنستان  تهیه کنند و در تهران تحویل بگیرند. 
در عرضه روز گذشته روغن‌پایه در بورس، ‌شرکت نفت سپاهان ۱۰۱۲ تن روغن‌پایه sn۵۰۰ عرضه کرد که به‌دلیل قیمت‌گذاری بالا تنها ۳۶۸ تن از آن به‌فروش رفت و نفت پارس نیز از ۱۰۰ تن عرضه خود تنها موفق به‌فروش ۷۵ تن شد. 
شرکت نفت بهران نیز از مجموع ۱۰۰ تن روغن sn۵۰۰ عرضه‌شده، ۲۵ تن را فروخت و براساس همین آمارها تنها ۳۸ درصد از مجموع روغن‌پایه sn۵۰۰ به‌عنوان پرطرفدارترین روغن‌پایه گروه یک ایرانی در تالار بورس فروخته شد. البته پس از اینکه تنها ۳۶۸ تن از روغن‌پایه مذکور متعلق به‌شرکت نفت سپاهان در تالار به‌فروش رفت، ‌۱۳۸ تن دیگر از آن نیز در خارج از تالار و با عنوان مچینگ فروخته شد.  
اگرچه پالایشگاه‌داران که همواره به‌عرضه قطره‌چکانی روغن‌پایه در بورس متهم بوده‌اند، می‌توانند با استناد به‌این آمار و ارقام آن را به‌نبود مشتری برای محصول خود و توجیه برای عرضه آن به بازارهای صادراتی ربط دهند، اما نکته مهم زیانده بودن تولید روانکار با روغن‌پایه گران‌قیمت داخلی است که سبب شده است بخش‌خصوصی با وجود نیاز به ۲ هزار تن روغن‌پایه در هفته کمتر از ۵۰۰ تن خریداری کند. 
بالا بودن بهای تمـــــام‌شده تولیدکنندگان بخش‌خصوصی به‌دلیل استفاده از روغن‌پایه بسیار گران داخلی از یک سو و غیر رقابتی بودن بازار به‌دلیل تولید روانکارهای پالایشگاهی با استفاده از روغن‌پایه ارزانی که در اختیار دارند، سبب شده در عمل تولید روانکار در بخش‌خصوصی به‌هیچ‌عنوان توجیه اقتصادی نداشته باشد.  
به‌ همین دلیل نهادهای نظارتی باید به‌این مهم توجه داشته باشند که عدم استقبال بخش‌خصوصی از روغن‌پایه عرضه‌شده در بورس، ‌اشباع بازار نیست؛ بلکه علت اصلی آن قیمت‌های نامتعارف و بالایی است که کار را برای این شرکت‌ها هر روز سخت‌تر می‌کند.